Autistische Hipster

Ik heb geen idee meer wanneer het is geweest. Wat ik wel weet, is dat ik buitengewoon dronken was.
Ik reed vanaf de exit, een illegale bar in de stad, naar huis in Noord. Toen ik langs BAR, de hipste(r) spot van Rotterdam, fietste, verzon ik dat ik nog geen zin had om te slapen. Ik parkeerde mijn fiets tegen een hek langs de weg en ging in de rij staan om naar binnen te gaan. Ik begroette de beveiliger met een knuffel en een lach(ze kennen me hier). Mijn jas en tas gooide ik in een hoek en bewoog mezelf naar de bar. Eerst bier.
Ik wilde dansen! Het maakte niet meer uit welke muziek er gedraaid werd. Ik zou me lichaam op elke manier die ik me nog kon bedenken, bewegen op de beat.
Tijd voor een peuk.
Buiten stond ik in mijn eentje aan dat kankerstaafje te zuigen toen mijn oog viel op een mooie jongen die daar ook alleen stond. Vraag me niet wat er in mij omging. Ik liep op hem af en vroeg hem; ‘ Zullen we naar jou huis gaan of naar die van mij?’ Hij keek me niet eens verbaast aan en besloot dat hij die nacht in mijn bed door zou brengen. Ik bedacht me dat ik al maanden m’n nest niet had verschoont dus dat het toch maar beter was als we naar zijn huis gingen. Dit is ook precies wat ik hem vertelde. Hij vond het oké. We gingen naar binnen om ons jas te pakken maar bleven plakken op de dansvloer. De jongen en ik hebben nog een kwartiertje, dansend voor de speakers gestaan. Hij had mijn hand vast en we zoende. ‘T klikte aardig voor iemand waarmee ik hoogstens 20 woorden mee gewisseld had. Hij vroeg me om met hem mee te gaan en ik trok mijn roze jasje aan.
Samen fietste we naar zijn huis en onderweg vertelde hij me dat hij niet zo veel spullen had. Hij had een huisje toegewezen gekregen omdat hij een zogenaamd “probleem kind” was en had nog geen geld en tijd gehad om het in te richten. Hij had een rare stem met een raar accent. Alsof hij niet uit Nederland kwam of ooit doof was geweest ofzo.
Aangekomen in zijn huis gingen alle remmen los. De kleren werden binnen no time van mijn lichaam verwijderd en zo stond ik tegen een ladder, die mij van de muur scheiden, tegen deze vreemde man aan te rijden. Met hem zoenen was vreemd maar lekker. Hij had een enorme hipster baard en zat onder de tatoeages. Als snel verplaatste we ons naar zijn donkerbruin getegelde badkamer. Hier gingen alle kleren uit en ik pijpte hem onder de douche. We hadden seks en daarna nog een keer.
Ik schrok wakker doordat ik me brandde aan de cv. Doordat hij zo’n klein bed had, werd ik tegen de muur, of in dit geval, de cv aan gedrukt. De baardmans zat aan me en ik werd geil. Zijn grote mannen klauwen zochten een weg naar beneden en besloten zich thuis te voelen tussen mijn benen. Toch was dit effect niet helemaal gewenst en daarom ging hij opzoek naar iets anders. De nattigheid die hij eerder had opgelopen besloot hij ergens anders te besteden en al snel voelde ik zijn vingers tegen mijn anus. Het was fijn en ik kreunde. Plots stond hij op en liep naar beneden. Hij kwam terug met een blikje purel waar hij gretig zijn vinger in rolde. De vettigheid tussen mijn billen maakte me nog geiler en dit was dan ook duidelijk te horen. Doordat ik niet klaar kom, op geen enkele manier, was ik hier na tien minuten toch wel klaar mee en fakete mijn orgasme. De jongeman gaf me nog een lange, natte, zoen en verdween naar beneden. Langzaam bewoog ik mijn lichtelijk kapotte lichaam uit het bed. Mijn kleren lagen door heel het huis dus daar ging ik maar eens naar op zoek. Op dit moment kwam ik er achter dat er echt heulemaal niets in deze woning was. De muren van de kamers waren kaal. In de kamer waar we hadden geslapen stond alleen een één persoon bed. De vloer was net zo kaal als de muren. In het kamertje tegenover deze kamer lag een matrasje met wat vieze lakens op de grond. Dit lijkt wel een junkiehol. Toen ik beneden kwam zag ik de trap van gister avond staan. De muren waren beschreven met loze teksten in potlood. Het enige wat ik in de zogenaamde woonkamer aantrof was een bankje in de ene hoek en een enorme tv in de ander. De jongen zat op de bank en staarde naar de tv die op NL 3 stond. Totaal oninteressant.
Toen ik al mijn kleren weer aan had ging ik naast hem zitten. Gewoon. Om nog even bij hem te zijn ofzo (kontvingeren is ook niet niets, toch?). Hij negeerde me de eerste minuten en vroeg toen: ‘Wil je thee?” Dit leek mij best wel fijn en antwoorde daar dus positief op. “Staat in de keuken.” Ik schrok maar het was ok. Ik kon best even thee zetten. Zo zorgzaam typ ben ik dan ook wel weer. Ik liep naar de keuken en zette de waterkoker aan. De zoektocht naar kopjes verliep wat minder soepel. Zijn kastjes waren leeg en al de kopjes die er waren lagen vies in de gootsteen. Ik liep terug naar de woonkamer en vertelde de jongen dit probleem. Hij zei me dat dit alles was wat hij had maar bleef wel gewoon in zittende positie naar de tv staren. Goed, dacht ik bij mezelf. Ik vertelde hem dat ik best wel thee wilde zetten maar zijn afwas doen toch net een tikkie te ver vond gaan. Ik trok mijn jas aan en verdween.
Buiten moest ik er even achter komen waar ik was en ik probeerde me nog één keer te bedenken hoe de autistische hipster met de rare stem ook al weer heette.
Ik had geen idee en het deed er ook niet toe.