Ze heeft een hekel aan kruimels in ons bed

hoe haar armen met grote slagen over het bed bewegen
blijft een mooi gezicht

ik kan niet wachten haar in mijn armen te sluiten

onze ademhaling versmelt
net als onze lichamen

als ik terug kom

zal ze hier zijn

om nooit meer weg te gaan

Ik veeg de kruimels uit zijn bed en draai me van hem af

het duurt nooit lang voordat hij zijn kruis tegen mijn billen aan duwt

zijn penis tussen mijn benen legt

zijn armen van het kostbaarste materiaal om mij heen vouwt

ik word wakker van de lamellen die elkaar begroeten met het geluid van wit plastic

de zon schijnt

hij is al weg